Zergatik barka eskatzea den hain garrantzitsua

Gurasoekin izan nuen eskola bilera batetan, bati baino gehiago entzun nion esaten gurasoek ez genuekeela barkamenik eskatu behar gure seme-alabei, hori autoritatea falta bezala uler dezaketelako. Baina hori ez da hórrela, inondik ere!

Barkamena eskatu - Pedir perdón
Barkamena eskatu – Pedir perdón

Seme-alabak hasiak ditugun gurasook, jakin badakigu, denbora eta eskarmendua izan baitugu lagun bide horretan, zenbaterainoko garrantzia duen errespetuak eguneroko bizikidetzan. Ez ala? Baina eraberean ohartuta gaude kontu horren zailtasunarekin, zeren aho betez diogun “errespetu” horren harira, beste hainbat balore edo ezaugarri daude lotuta: enpatia, pazientzia edo arretaz entzuten jakitea, besteak beste.

Ez da erraza eguneroko bizitza, eta, behar bada, oraindik zailagoa nerabe bat duzunean etxean, zeren garai hura erabakigarria eta konplexua baita gerora begira, eta gurasook erabat gogaigarriak bihur gaitezke beraientzat sasoi honetan.

Egia da bai, pazientzia ezinbesteko baliabidea dugula nagusiok beraiekin eztabaidan jartzen garenean, baina haiek ere martxan jarri behar izan ohi dute tresna bera ulergaitz, besteak beste, sentitzen direnean.

Hona hemen nire buruari ematen dizkiodan arrazoi batzuk barkamenaren onurak garrantzizkotzat jotzeko:

  • Seme-alabek ikasiko dute ez direla beti arrazoiaren jabe, eta erratuta egotea ez dela gabezia bat.
  • Konturatuko dira barkamena eskatzea ez dela erraza eta/baina praktikan jartzen badute sendoago sentitzen lagunaraziko diotela.
  • Zintzotasun jarrera etxean ikusi eta ikasteak, onura ordainezinak ekar dakizkioke gazteari
  • Nerabeak ikasiko du nolako garrantzia duen elkar-kontrako jarreren aurrean barkamenaren duintasunak.
  • Garrantzitsua,baita ere, onartzea besteen autokontrol galerak, eta ez horregatik “itxi atea” elkar ulertzeari.
  • Barkamena eskatzen duenak errepetua merezi duelako

Azken finean, barka eskatzen dakienak besteak errespetatzen ikasten du, eta horrek bere burua errespetatzera eramango dio.

Nola galdu seme-alaben begirunea?

Han hemenka, izaten dugu gainez eginda deitzen diguten gurasoekin partekatzerik. Gainez eginda beraien seme-alaba nerabeen portaera bideraezinak direla eta. Behintzat horrela aurkeztzen dizkigute beraien kasuak…

Jakin badakigi, nola astintzen dituen nerabezaroak gazte horien barrenak, eta baita ingurukoemak ere, bide batez. Arau kontuak izaten dira hizpide horrelako deietan. Ez omen dute errespetatzen etxean markatutako mugak, etabar. Ez du ematen kontu berria denik, ezta?

Gurasook badugu lana, bai. Nola joka dezakegu bihurri eta entzungor jartzen zaigun seme-alaba nerabe baten aurrean?

Aldez aurretik, onartu beharra legote kotutxo bat; hau da: umetatik hazi eta hezi izan dugun neska edo mutil hori, ez dela nerabe bat, bere familiaren eskutik nerabezaroan sartu den neska edo mutil bat, baino. Nerabezaroak ez du inolako errurik.

Etapa kritikoa da bai; baina krisiaren eragina era batekoa edo bestekoa izan daiteke aurrekarien arabera. Prestakuntza aurretik egiten den lana da, eta lan horren harira une txarrak, benetako enbatak izan daitezke edo, aldiz, baita ekaitz eramangarriagoak. Hor gaude geu, gurasook, gure nortasunaren erantzule eta baita, sarri askotan, gure izaeraren biktima ere.

Hasi gaietezen, orduan, guk beraiengan dugun eragina aztertzen, beraien izaera kontrajarriaren baitan, beti baitago gure adibidearen lurrin ukaezina. Errespetua ez da Olentzerok ekarri beharreko oparia, lortu behar dugun gauza bat baino.Gainera, komeni zaigu jakitea gure seme-alabentzako hori dela oparik onera; hau da: bere gurasoekiko begirune sendo bat eraikitzea.

Nola lortu guzti hau? Planteatu ahal zara?

Gurasoen aurkako indarkeria hazi egin da

Gurasoak jazartzeagetik kondenatu dituzten adingabe euskaldunen kopurua %30 hazi da. Titular deigarri honek azkeneko urteotan ematen ari den egoera adierazten du. Arazo hau, noski, ez da erkidegoan soilik gertatzen, eta konpontzeko moduak bilatzen ari diren arren, momentuz badirudi ahalegin horiek ez direla nahikoak izaten ari.

Aipaturiko titularra aztertzean, burura datorren lehenbiziko ideia zergatietan pentsatzea da. Neska-mutilekiko harremanetan dagoen autoritate ezaz ari naiz, familietan arauak eta mugak ezarri beharko liratekeen momentuan dagoen malgutasunaz. Agian, leuntasun horren oinarria gaurko gurasoek bere garaian jaso zuten heziketa zorrotz eta autoritarioan datza: gurasoek, eredu horretatik ihes egin nahian, aipatu mugak bigundu dituzte. Horretaz gain, indarkeriari garrantzia kentzea, hainbat elementuren influentzia txarra, telebista kasu, gurasoek seme-alabekin egoteko daukaten denbora apurra, zigorrek umeengan traumak sortu ditzaketelaren ustea, adin txikikoen eskubideen gorespena, euren eginbeharrak gaitzesten diren bitartean eta abarreko arrazoiak daude. Zergati hauetaz asko eta asko idatzi da; beraz, ez dago euretan sakontzeko beharrik.

Interesgarria iruditzen zait, ordea, gurasoek seme-alaben indarkeria jasotzen dutenean daukaten erreakzioaz idaztea. Berriro adierazi nahi nuke egoera horretara eraman dezaketen arrazoiak askotarikoak direla, baina nire uste apalean, arazoa kasu gehienetan gurasoen heziketzeko modu ezegonkorrean datza. Edozein kasutan, jazarpena jasotzen duten gurasoen egoera izugarri gogorra izan behar da.

Zeure semea zure kontra hain modu erasokorrean jartzea ezintasun izugarria sortu behar du. Guraso eta seme-alaben figuren artean desoreka egotea naturaren aurka doa. Gainera, bortxakeriaren muga gainditzen denean, gurasoek sekulako frustrazioa sentitzen dute ez direlako ausartzen erasotzaileari aurre egitera. Hortaz, egoera jasangaitza denean poliziara deitzen dute salatzeko, eta horrek are frustrazio handiagoa dakar, une horretan gurasoek mantendu zezaketen autoritate apurra hertsa-botere baten eskuetan uzten dutelako.

Baina batzuetan ez dago besterik eta, indarkeria tartean dagoenean gertatu ohi den bezala, hori izaten da irteera bakarra. Hortxe dago salaketen igoeraren zergatia. Izan ere, datu horretatik konklusio positiboa atera liteke: seme-alaben bortizkeria jasotzen duten gurasoak orain arte eduki duten beldurra eta lotsa galtzen ari dira eta salatzen hasi dira.

Gurasoekiko indarkerian espezializatutako zentruak ugaritzen ari dira azkenaldian. Bertan, heziketa lan terapeutiko baten bidez familiaren egoera zuzentzen saiatzen da, sarritan emaitza bikainak lortuz. Baliabide hauei buruzko informazioa nahi baduzu edo ezaugarri hauek dauzkan egoera bat ezagutu edo pairatzen baduzu, 116.111 Zeuk Esan telefonora deitu dezakezu, bertan mota honetako kasuekin lan egiten bait dugu.